در تولد هلیا اولین نوه‌ام

عزیزم، دخترم، هلیای نازم

                تو هستی آخرین راز نیازم

تو هستی دختر دلبند خورشید

          تویی زیباترین لبخند خورشید

تو با لبخند خود اعجاز کردی

               دری تازه به رویم باز کردی

تو هستی مثل گل‌های بهاره

              و در من یک سرآغاز دوباره

تو شعر تازه گفتی در بهاران

            تو با گل‌ها شکفتی در بهاران

برای من گل امید هستی

           تو هلیا دختر خورشید هستی

تو هستی ارمغان عشق در من

           دمیدی جانِ جانِ عشق در من

تولّد، اتّفاق خوب بودن

         شکوفا هم‌زمان شد در تو و من

به هیجده ماه فروردین چه سالی

                   نود با چار تقویم جلالی

بخند و عشق را در من رها کن

           به لبخندی مرا «بابا» صدا کن

عزیزم، دخترم، هلیا، عزیزم

                  بگو بابا! بگو بابا! عزیزم

محمد مستقیمی، راهی