دیش سپید

ادبی

دیش سپید

ادبی

در تولد هلیا اولین نوه‌ام


عزیزم، دخترم، هلیای نازم

                تو هستی آخرین راز نیازم

تو هستی دختر دلبند خورشید

          تویی زیباترین لبخند خورشید

تو با لبخند خود اعجاز کردی

               دری تازه به رویم باز کردی

تو هستی مثل گل‌های بهاره

              و در من یک سرآغاز دوباره

تو شعر تازه گفتی در بهاران

            تو با گل‌ها شکفتی در بهاران

برای من گل امید هستی

           تو هلیا دختر خورشید هستی

تو هستی ارمغان عشق در من

           دمیدی جانِ جانِ عشق در من

تولّد، اتّفاق خوب بودن

         شکوفا هم‌زمان شد در تو و من

به هیجده ماه فروردین چه سالی

                   نود با چار تقویم جلالی

بخند و عشق را در من رها کن

           به لبخندی مرا «بابا» صدا کن

عزیزم، دخترم، هلیا، عزیزم

                  بگو بابا! بگو بابا! عزیزم


محمد مستقیمی، راهی 

چشم بد

چشم بد


نه دست به جوف جیفه داری راهی!

                     نه کار به بند لیفه داری راهی!

بد جور خلاف میزنی هی نکند!

                     چشم بد با خلیفه داری راهی!

شیخ


ای شیخ غریق جوف جیفه شده‌ای 

                            یا آویزان بند لیفه شده‌ای 

بغداد تو پیداست خرابست خراب 

                  زانروز که حاکم و خلیفه شده‌ای